Marek "Slush" Palatinus mineerde Bitcoin, maar in 2010 was het zo onrendabel dat hij 's werelds eerste mijnbouwpool (Slush Pool) oprichtte. Tegelijkertijd hielp hij mensen Bitcoin veilig op te slaan en ontdekte dat het goed zou zijn om op de een of andere manier privésleutels van internet te isoleren. Samen met Pavol Rusnák en Alena Vránová vond hij in 2012 het eerste prototype van een hardware wallet uit. Een jaar later werd het bedrijf opgericht en het jaar daarop werd Trezor One geboren.
foto van Slush
Bron: SatoshiLabs
In het artikel van vandaag zullen we kijken naar het Tsjechische bedrijf SatoshiLabs met ongeveer vijftig werknemers, dat als eerste ter wereld op de proppen kwam met in massa geproduceerde hardware-cryptocurrency-wallets, nieuwe beveiligingsstandaarden uitvond en andere fabrikanten liet zien dat een dergelijk apparaat moest worden ontwikkeld "openlijk".
Visie
SatoshiLabs heeft Trezor niet alleen ontwikkeld. Ook hadden ze een visie die perfect aansluit bij de principes van open development, nadruk op privacy en cryptografie in het algemeen. Het bedrijf wordt door niemand extern gefinancierd om invloed of controle over hen te hebben en dit geeft het vrijheid.
"Gebruikers zijn onze investeerders."
Ze hebben geen willekeurige economische doelen. Meer dan eens per kwartaal, en ze hoeven niet te doen alsof ze iets zijn dat ze niet zijn in het belang van investeerders. Al hun apparaten zijn volledig open-source omdat close-source niet kan worden geverifieerd, en alles wat niet kan worden geverifieerd, is anti-crypto.
Waarom zijn ze open source?
Als je dieper nadenkt over de beveiliging van cryptocurrency-wallets, zul je je realiseren dat er altijd de mogelijkheid van fraude is - iemand zal je geïnfecteerde hardware of gehackte software leveren. Ook als u alle onderdelen zelf aanschaft en geen kant-en-klare oplossing bij SatoshiLabs koopt. En hoe complexer uw apparaat, hoe moeilijker het is om dergelijke bedreigingen te detecteren. Daarom, als je beveiligingshardware maakt, moet het zo eenvoudig mogelijk zijn, anders kom je niet van de fundamentele dreiging af dat het bedrijf een soort achterdeur in het apparaat heeft achtergelaten.
Hoe kan een open source-aanpak überhaupt werken? De leveranciers van Rival Ledger hebben te lijden onder geheimhoudingsovereenkomsten en zouden de architectuur van hun ultraveilige microcomponenten nooit met het publiek delen. Waarom? Omdat ze bang zijn voor diefstal van intellectueel eigendom. Ze zijn bang dat iemand het beter en goedkoper zou doen.
Hoe komt het dat de open-source benadering voor hen werkt?
Het lijkt misschien dat SatoshiLabs Trezor puur altruïstisch heeft ontwikkeld. Maar hoe is het mogelijk dat ze geld verdienen als iedereen alle onderdelen en software zelf kan krijgen? De filosofie van patenten botst sterk met de filosofie van Satoshi en creëert ongewenste geheimhouding in crypto-wallets. SatoshiLabs kan het zich niet veroorloven een gesloten bedrijf te zijn, dus verdienen ze door als eerste op de markt te zijn met de ontwikkelde oplossing. Zij zullen de eersten zijn die contracten hebben met leveranciers, de eersten die op de markt verschijnen, en de kans is groot dat zij de eersten zijn die hun open-sourceproduct innoveren. Daarom kunnen ze geld verdienen.
"We verbergen niets."
De open-sourcefilosofie zal vroeg of laat een industriestandaard worden in de wereld van cryptografie. Het feit dat iedereen thuis een Trezor kan bouwen, betekent niet dat ze dat ook zullen doen. Maar de mogelijkheid is belangrijk.
Dit is hoe het bedrijf zakelijk kan functioneren, maar is het gepast om crypto-wallets op een open manier te produceren, wanneer een aanvaller gemakkelijk alle beveiligingsgaten kan achterhalen?
Het is een tweesnijdend zwaard. Open ontwikkeling betekent meer ogen die de procedures controleren. Het meest interessante probleem is het rechtstreeks uit de apparaatchip halen van gegevens - in dit opzicht heeft nog niemand de technologie bedacht om dit te doen. Maar in theorie kan het altijd.
"Niet vertrouwen, verifiëren!"
SatoshiLabs Trezor heeft het zo gemaakt dat een meer veeleisende gebruiker in staat is om de goede werking van al zijn componenten te verifiëren.
SatoshiLabs Trezor - een directe toepassing van de open filosofie
De fysieke behuizing van de Trezor is "ultrasoon gelast", wat een antwoord is op een van de aanvalsvectoren, waarbij een kwaadaardige chip of microscopisch kleine keylogger op het moederbord wordt gesoldeerd.
De wachtwoordzin wordt nooit in de portemonnee opgeslagen. Dit is een heel speciale functie. De openbare en privésleutels waaruit de portemonnee bestaat, worden gegenereerd op basis van de seed en mogelijk van de zogenaamde wachtzin. Als u de wachtwoordzin verkeerd invoert, herkent de portemonnee niets (u krijgt geen foutmelding), omdat SatoshiLabs de Trezor zo heeft ontwikkeld dat deze de wachtwoordzin niet opslaat. Als u het verkeerd invoert, genereert u daarom een compleet andere portemonnee en kan dus mogelijk seed worden gedeeld of gemaakt verborgen portemonnees. Ze vonden deze functie voor het eerst uit bij SatoshiLabs en lieten er een Bitcoin-standaard van maken (BIP 39).
Shamir Back-upkluis
Toen ze bij SatoshiLabs de Trezor Model T uitvonden, kwamen ze onder meer met een nieuwigheid genaamd Shamir Backup. Helaas ondersteunt Shamir Backup Trezor alleen het duurdere T-model, maar wat is het nut van deze technologie eigenlijk?
Shamir Backup Trezor beschermt tegen problemen met controle over privésleutels. Als je jezelf niet genoeg vertrouwt of ervoor wilt zorgen dat meer mensen controle hebben over de portemonnee, dan helpt Shamir je. Het stelen van een enkele seed die toegang geeft tot alle Bitcoins is eenvoudig. Daarom heeft Shamir Backup de Trezor de functie gegeven om de seed te splitsen in meerdere tickets, waarvan er maar een paar nodig zijn om de portemonnee te herstellen. De gebruiker heeft dus de mogelijkheid om te kiezen tussen herstel, zelfs wanneer veel tickets verloren zijn, of een hogere beveiliging tegen compromittering waarvoor meer tickets nodig zijn. Cryptograaf Adi Shamir bedacht dit al in 1979, maar het duurde tot SatoshiLabs het standaardiseerde voor cryptocurrency-portefeuilles.
Andere projecten
Naast Trezors ontwikkelt SatoshiLabs ook de open-source Tropic Square TASSIC beveiligde chips, de Invity cryptocurrency exchange-vergelijkingstool en de Blockbook-indextool om de Trezor volledig uit te voeren zonder verbinding te hoeven maken met SatoshiLabs-servers. SatoshiLabs Trezor plaatste de broncode van het apparaat op GitHub, waar duizenden ontwikkelaars eraan begonnen te werken en bijdroegen aan de open-source Monera- en Bitcoin Core-codes. Het bedrijf zit ook achter de ontwikkeling van Coinmap, de meest gebruikte bitcoin-kaart ter wereld.
Conclusie
Tsjechië is een krachtpatser in het gebruik en de winning van cryptocurrencies, en Marek Palatinus heeft zijn vingers op beide gebieden. Kortom, SatoshiLabs zijn de gouden Tsjechische handen op het gebied van disruptieve digitale blockchaintechnologie. Ook al is de omzet van Trezor kleiner dan de omzet van de concurrerende Ledger, het verschil zit hem niet in de schaalgrootte, maar vooral in de productiefilosofie. Hoe de open benadering van SatoshiLabs zou uitpakken in andere takken van cryptografie, is een raadsel, maar één ding is zeker: beveiligingshardware moet open-source zijn, en hoe meer we begrijpen, hoe minder we iemand hoeven te vertrouwen. In de wereld van cryptografie is begrip en opleiding synoniem voor veiligheid.